نکاتی جالب راجع به پخت غذا برای حفظ ویتامینها

آیا می دانید اگر شرایط پخت غذای تان صحیح نباشد بسیاری از ویتامین های آن را از بین می برید و ...

غذاها را خیلی حرارت ندهید!آشپزی کرتوا به روش های طبخ معروف است: عموماً ماهی یا حلزون به آرامی و روی شعلۀ کم در روغن زیتون پخته می شود در حالی که سبزیجات بخارپز و یا خام مصرف می شوند. آیا این روش یک گام دیگر در جهت سلامتی است؟ پخت غذا با حرارات بالا (تنوری، کبابی، ...) باعث ایجاد یک سری واکنش ها در مواد غذایی می شود: واکنش میلارد Maillard  ( واکنشی بین اسیدهای آمینه و مشتقاتش یا لیپیدهایی که حرارت دیده اند) و اکسیداسیون لیپیدها از جملۀ این واکنش هاست. مولکول هایی که در جریان این واکنش های شیمیایی شکل گرفته اند، در مقابل مولکول های زیستی بدن حالت تهاجمی شدیدی دارند. برعکس، پخت آرام غذا در روغن (که رسانندۀ خوبی برای گرماست) باعث افزایش سریع و یکسان حرارت بر تمام سطح مادۀ غذایی می شود.    گوشت قرمز حساس تر استمصرف بیش از حد گوشت قرمز خطر ابتلا به سرطان کولون را دو برابر می کند. گوشت گوساله و بره به علت دارا بودن مقادیر بالای اسید آمینه، لیزین و کارنیتین در واکنش میلارد به خوبی عمل می کنند. آمینه هایی که حلقه های نامتجانس دارند، از معروف ترین مواد جهش زا به شمار می آیند. البته این مواد در دماهای بالای 200درجۀ سانتیگراد در غذا تولید می شوند. آهن که به وفور در گوشت قرمز وجود دارد و همچنین روغن های غیراشباع نیز این واکنش ها را فعال می کنند. ضمناً ثابت شده است که تجمع این آمینه ها در روغن های آفتابگردان یا سویا خیلی بیشتر از روغن زیتون است. نکته: کسانی که از رژیم کرتوا استفاده می کنند، گوشت قرمز کم می خورند. ضمناً برای آشپزی از روغن زیتون استفاده می کنند... ترک کامل چربی ها ممنوع آشپزی بدون استفاده از مواد چرب لزوماًٌ بهترین روش نیست. [اگر از روغن استفاده نکنید مجبورید به کباب کردن روی بیاورید] گوشت پس از تحمل گرمای بسیار زیاد در تماس با یک صفحۀ داغ، به کربن تبدیل می شود و ماده ای شدیداً سرطان زا به نام هیدرو کربن های آروماتیک چند حلقه ای تشکیل می دهد.   این ماده هنگام کباب کردن گوشت بیشتر تقویت می شود، خصوصاً وقتی که گوشت در تماس با آتش کاملاً پخته شود نه نیم پز! به علاوه، گوشت کباب شدۀ خشک مقدار بسیار زیادی چربی اکسید شده درون عضله ها روی هم انباشته می کند. انتخاب روغنروغن های اشباع در مقایسه با روغن های غیراشباع بسیار مقاوم تر هستند و قابلیت اکسید شدن بیشتری هم دارند. بهتر است که با روغن زیتون یا روغن بادام زمینی آشپزی کنید و روغن آفتابگردان، سویا، کلزا، گردو و یا ذرت را به طعم دادن اختصاص دهید. ماهی ها، خصوصاً ماهی های چرب ( ماهی آزاد، تن، ماکرو... ) به دلیل مقدار زیاد چربی های غیراشباع، برای سرخ شدن مناسب نیستند و بهتر است پخته یا بخارپز شوند.   و در نهایت، کسانی که از رژیم کرتوا پیروی می کنند، بی شک می دانند که روغن زیتون حاوی مقادیر زیادی آنتی اکسیدان ( خصوصاً پلی فنون و کمی ویتامین E) است و از سوی دیگر مقاومت قابل توجهی در برابر حرارت دارد. اعتدالپیروان رژیم کرتوا بیشتر سبزیجات را پخته یا بخارپز مصرف می کنند (با کمترین حرارت ممکن)، و بیشتر میوه و سبزی ها را خام می خورند. این روش های پخت یا در واقع عدم پخت، از هدر رفتن ویتامین C، ویتامین B9 و ویتامین B1 جلوگیری می کند.  به طور خلاصه، با افزایش مصرف مواد غذایی تازه، مصرف کم گوشت قرمز، استفاده از روغن زیتون متعادل، و طبخ ملایم موادغذایی، شما در رژیم کرتوا استاد خواهید شد و به سمت یک زندگی سالم و فوق العاده پیش خواهید رفت !

ریزش مو بعد اززایمان + راه حل

بیشتر خانم‌ها 2 تا 3 ماه بعد از زایمان دچار ریزش مو می‌شوند. این نوع ریزش مو، بسیار شایع است و پزشکان، آن را ریزش موی بعد از زایمان می‌نامند؛

عارضه‌ای موقتی که کاملا طبیعی تلقی می‌شود چون همه موهایی که در دوران بارداری در فاز قبل از استراحت متوقف شده بودند، حالا به یکباره وارد فاز استراحت می‌شوند و می‌ریزند... این ریزش مو 2 تا 3 ماه پس از زایمان مشخص می‌شود و تعداد زیادی از موها هنگام شانه زدن یا برس‌کشیدن می‌ریزند. ریزش موی ناشی از زایمان، یک تا 6 ماه طول می‌کشد و معمولا با رشد طبیعی موها جایگزین می‌شود. حتی بعد از سقط جنین (خودبه‌خود یا عمدی) نیز چنین ریزش مویی ایجاد می‌شود. البته در این میان، خانم‌هایی هم هستند که ریزش موی پس از زایمان را تجربه نمی‌کنند و نمی‌توان گفت تمام خانم‌ها با هر بارداری دچار ریزش مو می‌شوند. در مورد ریزش موی پس از زایمان توصیه می‌کنم از دستکاری‌کردن موها تا حد ممکن خودداری کنید و آنها را با یک برس نرم ساخته شده از کرک طبیعی برس بزنید و با ملایمت شامپو کنید. برای خشک کردن آنها را با یک حوله خشک ببندید و از یک مدل موی طبیعی و راحت که نیاز به بستن و دستکاری نداشته باشد، استفاده کنید. این نوع ریزش مو به ندرت بیش از 4 ماه طول می‌کشد. بعضی از خانم‌ها ابراز نگرانی می‌کنند که مبادا طاس شوند و عنوان می‌کنند که موهایشان از ریشه کنده می‌شود. من به آنها می‌گویم که نباید نگران باشید چون موهایتان از ریشه کنده نمی‌شوند و احتمالا شما موهایی را می‌بینید که وارد فاز استراحت شده‌اند و به طور طبیعی می‌ریزند. وقتی موی جدیدی رشد می‌کند و جای موی ریخته شده را می‌گیرد، موهای چماقی اتصال محکمی به پوست سر نداشته و ممکن است به آسانی با شستن، برس زدن یا شانه کردن کنده شوند. اگر مو در فولیکول مانده باشد وقتی وارد مرحله رشد مجدد شد موی تازه آن را به بیرون رانده و رشد می‌کند. بعضی از مردم موهای چماقی را با موهای ریشه‌دار اشتباه گرفته و فکر می‌کنند که جایگزین نمی‌شوند. اتفاقا اگر موها دارای سرچماقی باشد باید متوجه شوید که ریزش طبیعی دارید. موهایی که دارای سرچماقی نباشند احتمالا با دستکاری زیاد شما شکسته شده‌اند.اگر ریزش مو روزانه به 50 تا 100 تار مو برسد هم کاملا طبیعی است و جای نگرانی ندارد. لازم است به نکات کلیدی‌ای که درخصوص ریزش موی پس از زایمان اشاره شد توجه کنید و اگر بیش از چندماه طول کشید و حالت موهایتان برگشت‌پذیر نشد برای بررسی‌های بیشتر به متخصص پوست و مو مراجعه کنید، البته این احتمال بعید است.

لیکوپن

لیکوپن؛ رنگدانه ای مفید

Lycopene

لیکوپن یک عضو از کاروتنوئیدها از خانواده ی فیتوکمیکال ها و یک رنگدانه ی طبیعی است که بر خلاف دیگر کاروتنوئیدها، به ویتامین A تبدیل نمی شود. لیکوپن مسئول رنگ قرمز در بسیاری از میوه ها و مخصوصاً گوجه فرنگی است.

این ماده به بتا کاروتن شباهت زیادی دارد. ثابت شده است که لیکوپن یکی از قوی ترین آنتی اکسیدان های طبیعی است.

لیکوپن بیشتر در بافت ها و عروق اعضایی چون بیضه ها، غدد آدرنال، کبد، پروستات، پستان ها، روده ی بزرگ و ریه ها ذخیره می شود.

غذاهای حاوی لیکوپن برای شما چه می کنند؟

* از سلول های شما در برابر آسیب رادیکال های آزاد، حفاظت و مراقبت می کنند.

* به پیشگیری از اکسیداسیون کلسترول کمک می کنند؛ در نتیجه پیشرفت آترواسکلروزیس یا همان گرفتگی عروق را کمتر می کنند.

چه عواملی موجب افزایش نیاز افراد به مصرف لیکوپن می شود؟

1) مصرف سیگار و الکل

2) دریافت کم میوه ها و سبزیجات

منابع غذایی لیکوپن کدام است؟

گوجه فرنگی، گریپ فروت صورتی رنگ، هندوانه و پرتقال قرمز منابع خوب لیکوپن هستند.

از مواد غذایی دیگری که حاوی لیکوپن کمتری هستند می توان به خرمالو و زردآلو اشاره کرد.

معمولا هر 100 گرم گوجه فرنگی، بسته به میزان رسیدگی آن، حاوی حدود 3 تا 9 میلی گرم لیکوپن است. علی رغم برخی تصورات که پختن غذا باعث از بین رفتن برخی از مواد مغذی می شود، حرارت، میزان درصد جذب لیکوپن را در بدن افزایش می دهد. لیکوپن در گوجه فرنگی خام توسط پیوندهایی به دیگر بخش های ساختمانی گیاه متصل است که با طبخ این پیوندها گسسته می شود.

این مشکل در خصوص هندوانه وجود ندارد و جذب لیکوپن موجود در آن در شکل خام آن نیز توسط سیستم گوارش بدن انجام می ‌گیرد.

عملکرد لیکوپن

نقش آنتی اکسیدانی

همان طور که گفته شد برخلاف دیگر اجزای کاروتنوئیدها، لیکوپن دارای نقش پروویتامین A یی نمی باشد. به عبارت دیگر لیکوپن تبدیل به ویتامین A نمی شود؛ در نتیجه اصولا فواید سلامتی لیکوپن به توانایی عملکرد آنتی اکسیدانی اش نسبت داده می شود.

تحقیقات آزمایشگاهی نشان می دهد که خواص آنتی اکسیدانی لیکوپن از دیگر کاروتنوئیدها مثلا بتا- کاروتن بیشتر می باشد.

لیکوپن مخصوصاً برای دفع رادیکال های آزاد که اکسیژن تک خوانده می شوند مؤثر است. رادیکال های آزاد، مولکول هایی هستند که آخرین لایه ی الکترونی آن ها تکمیل نبوده و به همین دلیل به لحاظ شیمیایی فعال تر از دیگر مولکول ها می باشند. این ها واکنش پذیری بالایی دارند و در طول فرآیندهای نرمال متابولیکی به وجود می آیند. رادیکال های آزاد با اسیدهای چرب چند غیراشباع که یکی از اجزای مهم تشکیل دهنده ی دیواره ی سلولی هستند، واکنش می دهند. از آن جایی که به طور معمول، لیکوپن در دیواره های سلولی واقع شده است، نقش مهمی را در پیشگیری از آسیب اکسیداتیو در غشای سلولی ایفا می کند.

ضد سرطانی

علاوه بر خاصیت آنتی اکسیدانی لیکوپن، نشان داده شده است که این رنگدانه، رشد تومورها را چه در محیط آزمایشگاه و چه در مدل های حیوانی متوقف می کند؛ یکی از راه هایی که لیکوپن، رشد تومورها را محدود می کند به وسیله ی تحریک سلولی به افزایش ارتباط بین سلولی است؛ چرا که تحقیقات نشان می دهد که ارتباط ضعیف بین سلولی یکی از دلایل ایجاد رشد غیرطبیعی سلول ها، شرایطی که نهایتاً منجر به رشد تومورهای سرطانی می شود، می باشد.

لیکوپن و سلامت قلب و عروق

لیکوپن همچنین یک نقش مهمی را در پیشگیری از بیماری های قلبی به وسیله ی مهار کردن آسیب رادیکال های آزاد به LDL کلسترول ایفا می کند. قبل از این که کلسترول بتواند در پلاک هایی که رگ ها را سخت و تنگ می کند، رسوب کند باید به وسیله ی رادیکال های آزاد اکسیده بشود. با این توانایی آنتی اکسیدانی فوق العاده، لیکوپن می تواند LDL کلسترول را از اکسیده شدن محافظت نماید.

لیکوپن و باروری در مردان

تحقیقات اخیر نشان داده است که لیکوپن می تواند غلظت اسپرم را در مردان نابارور بهبود ببخشد. در یک تحقیق از روی آمار نشان داده شده است که یک رژیم غنی شده با مکمل لیکوپن، موجب افزایش غلظت اسپرم و حرکت آن و در نتیجه افزایش باروری در مردان می شود.

لیکوپن و دیابت

مواد غذایی حاوی لیکوپن، عوارض درازمدت دیابت را کاهش می دهد. در طرح " اثر مکمل یاری لیکوپن بر روی استرس اکسیداتیو و ایمنی در مبتلایان به دیابت نوع 2 " که دکتر نیستانی، متخصص تغذیه، مجری آن بود و به مدت هشت هفته به طول انجامید، مشاهده شد که با مصرف روزانه 10 میلی گرم لیکوپن، وضعیت کلی آنتی اکسیدانی بیماران دیابتی بهبود می یابد. از آن جا که بسیاری از عوارض درازمدت دیابت از جمله بیماری های قلبی عروقی و سکته های قلبی را به استرس اکسیداتیو مربوط می دانند، با مصرف لیکوپن، این عوارض کاهش یافته و درعین حال ظاهرا دستگاه ایمنی بدن بیماران دیابتی تغییراتی در جهت کاهش احتمال بروز عوارض درازمدت به ویژه بیماری های قلبی نشان می دهد.

لیکوپن و پوست

لیکوپن همچنین با بازسازی سلول های جدید در پوست باعث می شود پوست کمتر آسیب ببیند.

خواص آنتی اکسیدانی لیکوپن از آفتاب سوختگی نیز جلوگیری می کند.

علائم کمبود:

دریافت ناکافی لیکوپن و دیگر کاروتنوئیدها، در طی دوره های طولانی می تواند شرایطی را به وجود آورد که بیماری های مزمن متعددی مانند بیماری های قلبی و سرطان های گوناگون به وجود آیند.

یکی از مهم ترین مکانیسم این ارتباطات به خاطر رادیکال ای آزاد است.

تحقیقات نشان می دهد که رژیم هایی که از نظر کاروتنوئیدها فقیر هستند می توانند حساسیت و یا بهتر است بگویم استعداد بدن را در برابر آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد بالا ببرد.

در نتیجه در طولانی مدت، رژیم "کم کاروتنوئید"، ممکن است آسیب های بافتی ناشی از فعالیت رادیکال های آزاد و افزایش خطر بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی و سرطان را بالا ببرد.

مسمومیت:

دریافت زیاد مواد غذایی حاوی لیکوپن عوارض جانبی مُضری ندارد اما مصرف بیش از اندازه ی آن می تواند موجب ایجاد رنگ نارنجی در پوست صورت شود؛ شرایط بی ضرری که "لیکوپنودرمیا" نامیده می شود.

عوامل تأثیرگذار:

لیکوپن یک ماده ی محلول در چربی است و به همین دلیل برای جذب در لوله ی گوارش به چربی نیاز دارد؛ بدین ترتیب وضعیت لیکوپن شما ممکن است دچار مشکلاتی شود اگر:

1- رژیم خیلی کم چربی ای را دنبال نمایید.

2- و یا این که شرایط پزشکی داشته باشید که در آن توانایی جذب چربی تان کاهش یابد؛ مثلاً کمبود آنزیم پانکراتیک در بیماری کرون، سلیاک، فیبروزکیستیک، جراحی برداشت قسمتی از معده، بیماری های کیسه ی صفرا و یا بیماری های کبدی.

تداخلات دارویی:

داروهایی که از طریق باند شدن به اسیدهای صفراوی، کلسترول را کاهش می دهند مانند کلستیرامین و کلستیپول موجب کاهش سطح خونی کاروتنوئیدها از جمله لیکوپن می شوند.

علاوه بر این، مارگارین های غنی شده با استرول های گیاهی سنتتیک مانند Benecol می توانند موجب کاهش جذب کاروتنوئیدها شوند.

اُلسترا یک جایگزین چربی است که به برخی غذاها افزوده می شود و ممکن است موجب کاهش جذب کاروتنوئیدها شود.

لیکوپن ممکن است نقش پیشگیری کننده و یا درمان کننده را در یکی از شرایط پزشکی زیر ایفا کند:

1) دژنراسیون ماکولای چشمی وابسته به سن(ARMD)

2) سرطان سینه

3) بیماری های قلبی – عروقی

4) کاتاراکت(آب مروارید)

5) سرطان دهانه رحم

6) آسم ناشی از ورزش

7) سرطان ریه

8) سرطان تخمدان

9) سرطان پانکراس

10) سرطان پروستات

11) سرطان پوست

12) سرطان معده

ارتباط استرس با بیماری ها

استرس، سن و سال نمی ‌شناسد و نژاد و جنسیت و حتی طبقه و کلاس اجتماعی برایش فرقی ندارد. خلاصه، یک " ویرانگر عمومی " است که انگار به هر کجا برویم، سایه به سایه دنبال مان می ‌آید؛ در خیابان، محل کار، کلاس درس، موقع امتحان، سر سفره عقد، تولد فرزند، بیماری، بیمارستان و حتی در تنهایی و خلوت شبانه.

چگونه می ‌توان از آن رهایی یافت؟ اصلا باید چنین کاری کرد یا نه؟ دکتر ربابه مزینانی، دانشیار روان‌ پزشکی دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌ بخشی، به این پرسش‌ ها پاسخ داده است.

خانم دکتر! اگر بخواهیم تعریفی کلی از استرس ارایه کنیم، باید چه بگوییم؟ آیا علایم مشخصی برای آن وجود دارد؟

در دوران معاصر و با توجه به دیدگاه ‌های مختلف، تعاریف متفاوتی برای استرس ارایه شده است. در عرصه روان ‌شناسی و روان ‌پزشکی، استرس را حالتی از اضطراب می دانند که فرد وقتی آن را تجربه می ‌کند که حوادث و مسوولیت ‌ها، افزون بر آن مقداری است که او بتواند با آن ها کنار بیاید.

نوعی آشفتگی جسمی و ذهنی است که با این علایم همراه است:

افزایش ضربان قلب، تنفس سریع، تعریق، احساس درد در قفسه سینه، احساس لرزش در اندام‌ ها و به ویژه در دست ‌ها، گرفتگی عضلات پشت و گردن، سردرد، سرگیجه، احساس خفگی، احساس تهوع و درد در ناحیه شکم، بی ‌قراری و احساس از دست دادن تعادل روانی.

به طور کلی استرس، پدیده پیچیده‌ ای است که روی همه ی ابعاد وجودی شخص تاثیر می‌ گذارد. از جمله عوامل استرس ‌زا می ‌توان به این موارد اشاره کرد: از دست دادن عضو خانواده، طلاق، جدایی، ورشکستگی، ترک منزل، ازدواج، بارداری، جنگ، استرس ‌های شغلی، حوادث و بلایای طبیعی، تصادفات، عوامل اجتماعی مثل فقر، بیکاری، شهرنشینی، تغییر در شرایط زندگی و بیماری‌ های جسمی و روانی.

که همگی ناخوشایندند. نه؟

نه! بعضی استرس‌ ها می ‌توانند خوشایند و لذت ‌بخش باشند؛ مانند ازدواج، عاشق شدن، بچه‌ دار شدن، قبولی در کنکور، رفتن به مرخصی و تعطیلات که جزو حوادث مثبت زندگی به حساب می ‌آیند.

در واقع، همه ی استرس‌ ها بد نیستند. بسیاری معتقدند انسان برای حفظ سلامت و تعادل، تا حدودی به استرس‌ ها نیاز دارد. برای نمونه، در طول تاریخ، رابطه ی مثبت و سازنده‌ ای بین استرس و خلاقیت وجود داشته است. چشم ‌انداز تاریخ علم و هنر مملو از رویدادها و شواهد بی‌ شماری است که به شکوفایی استعدادهای انسان، به دنبال تاثیرپذیری از استرس‌ ها و واکنش ‌های سازنده در برابر آن انجامیده است. به عنوان نمونه، استرس مقابله با فشارهای طبیعی و سختی ‌های طبیعت، به رشد علم، صنعت و پیدایش تکنولوژی و تسلط انسان بر محیط زندگی خود منجر شده است. استرس حاصل از آسیب ‌های اجتماعی، بیماری ‌ها و مرگ ناشی از آن، به پیشرفت در عرصه ی طب، زیست ‌شناسی، روان‌ شناسی و جامعه ‌شناسی انجامیده است.

استرس بین زنان بیشتر است یا مردان؟ کوچک ‌ترها یا بزرگ ‌ترها؟

استرس(اضطراب)، سن و جنس و نژاد و موقعیت نمی‌ شناسد. همه ی انسان‌ ها از هر دسته و گروهی درگیر آن هستند. پدیده شهرنشینی و صنعتی‌ شدن و رشد جوامع نیز به افزایش استرس ‌ها دامن زده است. البته به نظر می ‌رسد بعضی گونه‌ های شخصیتی در معرض آسیب ‌پذیری بیشتری قرار دارند. شخصیت ‌‌های مستعد استرس، افرادی هستند که اضطرار زمانی دارند، همواره نگران گذشت زمان هستند، بی ‌قرارند، ایستادن در صف انتظار و توقف در ترافیک، آن ها را رنج می ‌دهد، اهل رقابت و مقایسه هستند و مرتب خودشان را با دیگران مقایسه می ‌کنند، خود را یک سر و گردن بالاتر از بقیه می ‌دانند، به همه چیز اعتراض دارند و پرخاشگر و تهاجمی هستند. کمال ‌طلبی و مسوولیت ‌پذیری بیش از اندازه از ویژگی ‌های این افراد است.

در مورد تفاوت جنسیتی نیز به نظر می ‌رسد زنان و مردان نسبت به محرک ‌های تنش‌ زای یکسان، واکنش ‌های متفاوتی نشان می ‌دهند. از لحاظ اجتماعی و تربیتی، مردان اجازه و فرصت بیشتری دارند تا خشم خود را آشکارا در جمع نشان دهند؛ در حالی که برای زنان، این فرصت کمتر فراهم است. این امر ممکن است یکی از عوامل تاثیرگذار در بروز افسردگی و اضطراب میان آن ها باشد. از این‌ رو، طبق ‌آمار، میزان افسردگی و اختلال اضطرابی در زنان، تقریبا 2 برابر مردان گزارش می ‌شود.

بین استرس و بیماری ‌های مختلف چه ارتباطی وجود دارد؟ آیا واقعا استرس سبب بروز بعضی بیماری‌ ها می ‌شود؟

رابطه ی میان استرس و بیماری، موضوع جدیدی نیست. انسان به عنوان یک واحد زیستی، روانی و اجتماعی، تحت‌ تاثیر استرس، تعادل خود را از دست می‌ دهد. طبق بررسی ‌ها 50 تا 70 درصد بیماری‌ ها با استرس در ارتباط هستند.

استرس باعث اختلال در عملکرد دستگاه عصبی مرکزی، دستگاه عصبی خودکار، سیستم ایمنی و غدد اندوکرین(هورمون‌ ها) می ‌شود. در مقابله با استرس، دستگاه عصبی خودکار، مقدار زیادی هورمون استرس ‌زا آزاد می‌ کند که سبب بروز تغییرات فیزیولوژیک در بدن می‌ شود. به دنبال آن، دستگاه ایمنی بدن دچار بد عملکردی می‌ شود و شخص نسبت به ابتلا به بیماری‌ ها آسیب ‌پذیر می‌ شود. می ‌توان به بیماری‌ های قلبی ـ عروقی، فشارخون، سردردها(میگرن)، بیماری ‌های پوستی(حساسیت ‌ها، آکنه، خارش و...)، بیماری‌ های گوارشی(التهاب و زخم‌ های معده، کولیت عصبی، تهوع، بی‌ اشتهایی، پُرخوری)، بیماری ‌های منجر به ضعف سیستم ایمنی(مانند ایدز)، التهاب مفاصل، آسم، دیابت، چاقی، لاغری، اختلال‌ های جنسی و نازایی‌ ها اشاره کرد.

چه راه‌ هایی برای مقابله با استرس وجود دارد؟

قبل از آن که به بررسی و ارزیابی روش‌ های درمانی بپردازیم، می ‌خواهم بیشتر روی عوامل پیشگیری تاکید کنم؛ چرا که بهترین راه درمان، پیشگیری است. هدف از درمان، از بین بردن استرس نیست بلکه مقابله ی سودمند و کنار آمدن با آن است. برای مقابله سودمند با استرس و عوامل استرس ‌زا، باید از دوران کودکی شروع کنیم. سبک زندگی مناسب، نحوه صحیح فرزند‌پروری، ایجاد محیط امن و آرام و تقویت اعتماد به نفس در کودکان، قدرت انطباق آن ها را با شرایط استرس ‌زا افزایش می‌ دهد.

درمان نیز می ‌تواند برحسب آن که استرس موجب بروز چه نوع اختلال یا ناراحتی شده است به صورت روش‌ های روان ‌درمانی و دارودرمانی یا به‌ صورت درمان توام توسط متخصصان امر انجام گیرد. استفاده از روش ‌های درمانی شناختی، رفتاری، افزایش مهارت‌ های مقابله با استرس، کنترل خشم، جرات‌ آموزی، روش‌ های تن ‌آرمیدگی همراه با افزایش تمرکز، تمرینات یوگا و ورزش‌ های مناسب، مدیریت هیجان و تغذیه نیز مناسب است. برای درمان‌ های دارویی نیز برحسب نیاز می‌ توان از ضد افسردگی‌ ها، ضد اضطراب‌ ها و آرام ‌بخش‌ ها استفاده کرد.

و به ‌عنوان آخرین توصیه؟

همان‌ طور که گفتم، نمی ‌توان اضطراب یا استرس را به راحتی درمان کرد. خود ما کسانی هستیم که می ‌توانیم بهتر از هر شخص دیگری به خودمان کمک کنیم. اگر حس می‌ کنیم که ورزش می ‌تواند به ما کمک کند، باید از آن کمک بگیریم. به عنوان نمونه یوگا یکی از ورزش‌ هایی است که معمولا به کاهش اضطراب کمک می‌ کند. معاشرت و صحبت با دوستان قدیم و جدید، مطالعه کتاب‌ های موردعلاقه، خواب کافی و... می‌ توانند به ما کمک کنند تا از میزان اضطراب خود کم کنیم. شاید نتوان اضطراب را صد درصد از بین برد اما می ‌توان آن را تا حدی کم کرد که برای ما  زیان ‌بار نباشد. 

چه موادغذایی باعث ایجاد استرس می شوند؟

کافئین ماده ای محرک است که در قهوه، چای، کولاها، شکلات و تعدادی از داروها وجود دارد. مصرف زیاد موادغذایی حاوی کافئین همانند استرس عمل می کند و گاهی اوقات علائم آن را بدتر می کند.

یک ماده محرک، ترشح اسید معده و هورمون های تیروئیدی را بیشتر می کند. این مسئله ضمن ایجاد اضطراب، فعالیت کلیه ها را بیشتر می کند. با افزایش فعالیت کلیه ها، دفع ادراری افزایش می یابد.

کافئین، همچنین جذب آهن دریافتی از طریق مواد گوشتی مانند( گوشت مرغ و قرمز) را مهار می کند و سبب ایجاد کم خونی ناشی از فقر آهن می شود.

اغلب مردم کافئین را به عنوان عاملی محرک برای افزایش انرژی مصرف می کنند. این یک احساس کاذب از انرژی است و در واقع غدد فوق کلیوی را خسته می کند؛ چون هورمون های آدرنالین که هورمون های استرس نامیده می شوند، از غدد فوق کلیوی ترشح می شوند.

کافئین می تواند سردرد ایجاد کند، بنابراین مصرف آن را کاهش دهید و در صورت تمایل به مصرف قهوه، قهوه بدون کافئین را مصرف کنید.

از عوامل محرک دیگر فسفر است که به نوشیدنی های گازدار اضافه می کنند. مصرف نوشابه های گازدار، تعادل کلسیم و فسفر بدن را به هم می زند. عدم تعادل بین کلسیم و فسفر، باعث کاهش کلسیم خون و افزایش برداشت کلسیم از استخوان ها و افزایش خطر پوکی استخوان به خصوص در خانم ها می شود. فسفر همچنین بر روی اسید کلریدریک معده که برای هضم غذا لازم است، تأثیر منفی می گذارد و علاوه بر آن برای افرادی که مشکل دفع دارند، مضر است. آب های معدنی و آب چشمه فسفر ندارند.

افزودنی ها و نگه دارنده هایی مانند نیتریت و نیترات که به موادغذایی مانند سوسیس، کالباس و ماهی دودی برای محافظت از تخریب اضافه می کنند، با مواد شیمیایی، ترکیب شده و موادی به نام نیتروزامین ها را تولید می کنند.

مونوسدیم گلوتامات از افزودنی هایی است که مردم خاور دور برای حفظ رنگ سبزی های کنسروی و گوشت های پخته اضافه می کنند. این ترکیب شیمیایی باعث سردرد، واکنش های پوستی و سوزش در ناحیه پشت گردن می شود.

بهترین راه حل برای کاهش اثرات مواد افزودنی، کاهش مصرف غذاهای حاوی مواد افزودنی است.

مصرف بیش از حد موادقندی ساده مانند شکر نیز به عنوان عاملی برای ایجاد استرس و تحریک پذیری شناخته شده اند. مصرف بیش از حد موادغذایی حاوی قندهای ساده مانند دونات، کیک وشکلات در طول روز باعث خستگی و تحریک پذیری فرد می شوند که با افزودن مقداری مواد حاوی پروتئین، اثر این مواد را می توانید مهار کنید.

یکی از خواص سیر و لیمو

         مخلوط سیر و لیمو، گرفتگی رگ ها را برطرف می کند

اگر دچار گرفتگی رگ های قلبی شده اید، نیازی به عمل قلب باز ندارید، زیرا گرفتگی رگ ها پس از این، شما را آزار نخواهد داد. فقط کافی است، روزی نصف استکان (معادل 30 سی سی) از این نوشیدنی غلیظ و طبیعی را میل نمایید تا مشکل تان به کلی برطرف گردد.

افرادی که مشکل چربی خون بالا دارند و میزان کلسترول بد (LDL) در آنها بالاست و رگ های بدن آنها در اثر رسوب چربی ها دچار گرفتگی شده است ، پس از مصرف این محلول می توانند شب ها بدون پریشانی خاطر، خواب راحت و آسوده ای داشته باشند.

همچنین مصرف این محلول، برای کسانی که سایش دندان (دندان قروچه) و یا جرم دندان دارند، مفید است.

طرز تهیه:

30 عدد حبه ی سیر را پوست بگیرید و همراه با 5 عدد لیمو ترش (شیرازی) با پوست که قبلا هسته های آنها را گرفته اید، در هم زن (میکسر) بریزید. پس از آن که همه ی محتویات در میکسر له شد، با یک لیتر آب مخلوط نموده و بجوشانید (نکته ی مهم: فقط و فقط، یک بار جوش بخورد).

پس از سرد شدن، آن را از صافی رد نمایید و محتویات را داخل یک شیشه بریزید و در یخچال نگهداری کنید.

طرز مصرف:

روزانه نصف استکان از این نوشیدنی (به اختیار خودتان قبل یا بعد از غذاهای اصلی) را میل نمایید. پس از گذشت سه هفته ، احساس جوانی و شادابی در تمام وجودتان قابل لمس خواهد بود، زیرا تمامی گرفتگی های رگ های بدن و سایر عوارض آن مثل دید کم و سنگینی گوش برطرف خواهد شد.

به یاد داشته باشید، بعد از مصرف یک دوره ی سه هفته ای، باید هشت روز استراحت کرده و سپس دومین دوره ی مصرف سه هفته ای را شروع کنید. به این ترتیب یک تاثیر مطلوب را تجربه خواهید کرد. این دوره ی درمان ارزان و بی ضرر را می بایست هر ساله تکرار کنید.

البته باید گفت که با خوردن این نوشیدنی، هیچ کس بوی نامطلوب سیر را از شما احساس نخواهد کرد.

(اگر مشکل قلبی دارید، بهتر است قبل از مصرف این مخلوط با پزشک خود مشورت کنید).

منبع : سایت دانشکده پزشکی دانشگاه اِرلانگن آلمان